Od samego początku, zważywszy na powojenne wędrówki ludów, teatr lubelski podlegał dynamicznym zmianom, szczegółowo opisanym w książce. Dynamiczne zmiany, a zwłaszcza dyskusje tyczyły przede wszystkim prezentowanego repertuaru. Nowa władza oraz część krytyki żądały z latami coraz bardziej stanowczo aby teatr pełnił funkcję dydaktyczną, przyciągając nową i oczekiwaną publiczność robotniczą. () Niezbywalną wartością studium dr. Cymermana jest ukazanie tych dogmatycznych nacisków z perspektywy prowincjonalnego, lubelskiego podwórka. To podwórko tylko na pozór było prowincjonalne. Przez dłuższy czas angażował się w tutejsze życie kulturalne Jan Parandowski, a nade wszystko prof. Juliusz Kleiner, pisujący systematycznie recenzje teatralne. () W Lublinie debiutował jako recenzent np. Andrzej Szczypiorski czy Jerzy Lutowski. Zaangażowanym krytykiem był też m.in. Zygmunt Kałużyński.
prof. dr hab. Anna Kuligowska-Korzeniewska
