Monografia dotyczy realizacji interesu narodowego państwa w wymiarze regionalnym na przykładzie polityki zagranicznej współczesnych Stanów Zjednoczonych wobec krajów Ameryki Łacińskiej: Meksyku, Kolumbii oraz Wenezueli. W analizie wykorzystano kategorię bliskiego zasięgu geograficznego. Do głównych problemów obecnych od wielu lat w stosunkach Stanów Zjednoczonych ze wspomnianymi państwami należą: proces nielegalnej imigracji, zorganizowana przestępczość narkotykowa, ograniczanie praw człowieka, umacnianie współpracy gospodarczej, antyamerykańska polityka prowadzona przez rządy niektórych krajów półkuli zachodniej. Znaczenie Meksyku określają czynnik geopolityczny oraz bezpośrednie sąsiedztwo z USA. Kolumbia jako najstarsza demokracja w tym regionie pozostaje lojalnym sojusznikiem Stanów Zjednoczonych i ważnym elementem systemu bezpieczeństwa regionalnego. W stosunkach z Wenezuelą na plan pierwszy wysuwa się kryzys społeczno-gospodarczy oraz humanitarny, którego implikacje mogą destabilizować bezpieczeństwo międzynarodowe na półkuli zachodniej. Zaangażowanie Stanów Zjednoczonych w wymiarze regionalnym wpływa na realizację interesu narodowego USA w perspektywie globalnej.