Powieść Księżniczka jest pamiętnikiem dwudziestoletniej Natalii Wierkowiczówny, pełnym czułości, głębokich przemyśleń wokół buntu i wolności. I swobody, której pragnie młoda kobieta.
Jest rok 1888. Po śmierci matki Natalka mieszka w domu swojego wujka, profesora Iwanowicza. Przez całe swoje młode życie dziewczyna trapi się problemami nierówności kobiet wobec mężczyzn, ciężkim losem własnego kraju i przykrym położeniem kobiet w społeczeństwie patriarchalnym , którego nie umie i nie chce zaakceptować.
Natalka jest bezkompromisową idealistką, marzy o karierze pisarskiej i naprzekór całemu światu zewszystkim stara się radzić sobie sama, ajuż napewno bezkorzystania z instytucji małżeństwa, które uznaje wyłącznie zazbyteczną transakcję finansową. Bohaterka powieści jest przekonana, iż życie zgodne z oczekiwaniami społeczeństwa, ale za towbrew własnym ideałom nie jest ani łatwe, ani słuszne, ajuż napewno nikogo niedoprowadziło dodokonania rzeczy wielkich.
Czy odmieni się jej życie, gdy pozna prawdziwą miłość?
