Długa droga do domu, autobiografia najwazniejszego białoruskiego pisarza XX wieku, na pocza?tku słodko smakuje gruszkami z wiejskiego sadu pod Witebskiem. Sielanka szybko uste?puje miejsca kataklizmom, ktore dotkne?ły Białorus w ubiegłym stuleciu: kolektywizacji, radzieckim czystkom, wyniszczaja?cej walce z niemieckim najezdzca?. Dramatyczne doswiadczenia wojenne połozyły sie? cieniem na reszcie zycia pisarza, ale przyniosły mu tez swiatowa? sławe?. Im pozniejszych lat dotyczy opowiesc, tym mniej ochoczo autor pisze na swoj temat, a tym che?tniej o innych. Zawdzie?czamy mu portrety najwazniejszych tworcow literatury radzieckiej, wgla?d za kulisy komunistycznej cenzury uprawianej re?koma własnych kolegow, wiedze? o rozpalaja?cym sie? płomieniu białoruskiego odrodzenia narodowego pod koniec lat osiemdziesia?tych. Na przekor wszelkim przeciwnosciom losu Długa droga do domu przesycona jest przekonaniem o uniwersalnym wdzie?ku białoruskiej kultury i jej zasłuzonym miejscu w Europie.
