"Obrazy i wiersze. Z zagadnień interferencji sztuk w polskiej poezji współczesnej" to książka będąca odpowiedzią na niebywały rozwój badań nad ekfrazą i pokrewnymi jej gatunkami, jaki dokonał się w ubiegłych latach w literaturoznawstwie. Jej problematyka dotyczy przede wszystkim zagadnień interferencji zachodzącej pomiędzy dziełami sztuki i tekstami poetyckimi, a więc ich wzajemnego nakładania się na siebie, a także nierozerwalnego współistnienia dzieł wyrastających z porządku znaków naturalnych i sztucznych. Podjęte tu badania nad ekfastycznością pozwalają na refleksję na temat natury dzieła sztuki, ujętą przede wszystkim w kategoriach estetyki nowoczesnej. Dzieło sztuki jawi się jako obiekt autonomiczny - reprezentacja reprezentacji, czyste przedstawienie, przedmiot autoreferencjalny. Toteż w analizowanych tekstach poetyckich studium opisu dzieła sztuki staje się studium refleksji nad regułami artystycznego pojmowania i reprezentacji w ogóle, zwłaszcza zaś doświadczanej rzeczywistości.
