Bajki profilaktyczne autorstwa Małgorzaty Walczak-Klimek pt. Pan Liściasty i inne bajki profilaktyczne uczą, przestrzegają, terapeutyzują, wyjaśniają, uwrażliwiają i wzmacniają więź między dzieckiem a rodzicami.
Serdecznie polecamy.
Wielu dorosłych, dopiero znajdując się w sytuacji krytycznej, zaczyna gorączkowo zastanawiać się nad tym, w jaki sposób przekazać dziecku treści, które mogą być dla niego traumatyzujące czy zwyczajnie trudne do przyswojenia. Bo jak bezpiecznie dla psychiki najmłodszych opowiedzieć o przemocy, samookaleczeniach, rozwodzie, złości, depresji, uzależnieniach czy ustrzec przed różnymi zagrożeniami? W jaki sposób przekazać dziecku bolesne wieści, na przykład o tym, że ciężarna kobieta w wyniku powikłań nie urodzi długo wyczekiwanego rodzeństwa albo że w wypadku komunikacyjnym można stracić życie? Są to tematy wyjątkowo trudne do poruszenia także dla dorosłych. Nie czekajmy zatem, aż w życiu naszych pociech lub w ich otoczeniu wydarzą się sytuacje traumatyczne. Wyposażmy je w wiedzę o zdarzeniach ryzykownych i kształtujmy wrażliwość, aby łatwiej było im się z nimi zmierzyć, gdyż prędzej czy później z pewnością one nadejdą. W ich rozumieniu i przeżyciu pomogą właśnie bajki profilaktyczne, które pod czujnym okiem dorosłych i w atmosferze zaufania mogą stanowić drogowskaz. Niech staną się jednak tylko pretekstem do zbudowania silnej więzi między dorosłym a dzieckiem, będącej fundamentem rozmów na tematy ważne i mniej ważne.
Podobnie jak w poprzedniej książce, każda z bajek została przez Autorkę opatrzona pytaniami-wskazówkami oraz zarysem tematyki, co umożliwi rodzicom i terapeutom sięgnięcie po najodpowiedniejszą dla danego dziecka czy grupy. Nie pozostawiajmy dziecka bez wspólnej analizy ich treści, gdyż mogłoby to spowodować więcej strat niż pożytku w sferze emocjonalnej. I przede wszystkim sami, zanim sięgniemy po bajkę profilaktyczną, musimy najpierw dojrzeć do zaakceptowania faktu, że wokół panuje, obok dobra, również zło, że są łzy smutku, że niektórzy ludzie nie mają szlachetnych intencji, a szczęśliwe zakończenie nie zawsze nadchodzi. Te prawdy mogą się wydawać zbyt bolesne i szokujące, ale rolą pedagogów i rodziców jest przygotowanie dziecka do życia w autentycznym, a nie odrealnionym świecie. Zresztą nawet złożone zagadnienia, lecz podane w atmosferze otwartości i serdeczności, nie są dla niego zagrażające. Zbyt często to właśnie dorośli nie są gotowi do rozmów o nich. Podobnie jak pouczająca bajka, rozmowa ma magiczną moc zbliżania ludzi. Tylko w ten sposób profilaktyka może się udać, do czego jako autorka mocno zachęcam. Niech bajki profilaktyczne uczą, przestrzegają, terapeutyzują, wyjaśniają, uwrażliwiają i wzmacniają więź między dzieckiem a rodzicami.
Powodzenia!
