Pokolenie (nie)obecne

Dotychczasowe ustalenia dotyczące poziomu, przejawów i powodów uczestnictwa obywatelskiego tracą swoją moc wyjaśniającą przede wszystkim dlatego, że ewoluująca demokracja od lat jest w kryzysie. Nieuchronnie powoduje to, że także przestrzeń publiczna, a wraz z nią sfera obywatelska ulega coraz większej komplikacji i stawia nowe zadania. Są przesłanki, by sądzić, iż doświadczamy daleko idącej emergencji nowej sfery publicznej i nowych wzorów zachowania obywatelskiego. Jaką rolę w tym procesie będzie miała młodzież i młodzi dorośli, dziś "patologicznie bierni"?

Młodzi dorośli to niestabilni i niedojrzali obywatele. Określani są, podobnie jak młodzież, jako indyferentni, bierni, apatyczni politycznie, "biernie wrodzy wobec polityki" i formujący "demokrację odmowy". Jeśli jednak zmienimy perspektywę rozumienia obecności tego pokolenia w sferze publicznej, dostrzeżemy, że wyłania się "jakiś" nowy publiczny dyskurs, przynajmniej w odniesieniu do kwestii ważnych dla tego pokolenia. Jaki? Chodzi tu przede wszystkim o "lepsze" (bo świeże) recepty na to, jak reagować i jak stawiać czoła publicznym sprawom. Autorka szuka potencjału obywatelskości wśród młodych ludzi, ale także odpowiedzi na pytanie, co powoduje, że jest on dziś uśpiony, i co może sprawić, że się ujawni.