Dwa Gołębie. Prawdziwa historia o stracie...
"Mamo, nie płacz już więcej. Za rok będziesz tulić maleństwo. Będziesz mieć drugą córkę, a ja - siostrę.
Zobaczysz, obiecuję. Będę z wami. Choć nie tu, to tam. I pamiętaj, proszę - jedyne, czego teraz potrzebuję,
aby nie przestać istnieć, to zobaczyć, jak znowu się pięknie uśmiechasz".
"DWA GOŁĘBIE to prawdziwa, aż nieprawdopodobna historia o ścieżkach losu, która rozdziera serce, zmienia spojrzenie, a w efekcie - wywołując katharsis - uzdrawia.
Książka jest intymną opowieścią matki o przeżywaniu śmierci własnego dziecka. To zdarzenie to dopiero początek drogi. Cała historia jest bolesna, rozdzierająca, ale nie sposób zauważyć, że podczas jej czytania nasz ból kojony jest przez przepełniającą strony miłość. Wielka, wszechobecna moc miłości - jawi się w obliczu nieuchronności losu jako siła, która nas zmienia i chroni. Wzrastamy pomimo wszystko, krzepniemy i wzmacniamy się. Przestaje istnieć strach przed życiem. Doceniamy je bardziej. Mam też poczucie, że w pewnym sensie losy tej książki są reżyserowane z zaświatów. Czuję obok ciepłą, pewną obecność. Czy możliwe, że jest to Alicja (śp. córka autorki)? Wierzę, że tak. Chylę czoła przed ich wspólną, życiową historią. Miłość zawsze zwycięża".
Agnieszka Mlicka-Ezooneir, Wydawnictwo Ezooneir
Ta książka to intymna, głęboko poruszająca opowieść o życiu, które zmienia się w jednej chwili, o miłości uniwersalnej, która zawsze trwa wiecznie, i o sile, którą odnajdujemy w sobie, gdy wszystko się wali. Autorka zabiera czytelnika w podróż przez najtrudniejsze emocje: żałobę, żal, smutek, a jednocześnie pokazuje, że nawet w najbardziej mrocznych chwilach można znaleźć światło i nadzieję. Z niezwykłą szczerością opisuje swoje doświadczenia. Czytelnik odkrywa, że proces żałoby ma swoje etapy - i że każdy z nich jest potrzebny, by móc iść dalej.
Jednak to nie tylko opowieść o żałobie i rozstaniu. To historia o odbudowywaniu siebie, odkrywaniu na nowo własnej kobiecości i radości życia. Autorka opisuje, jak nowe pasje pozwoliły jej odzyskać poczucie własnej wartości i poczucie sensu. To historia o akceptacji losu i o miłości do samej siebie, która staje się fundamentem prawdziwej wolności i szczęścia.
W tej książce czytelnik odnajdzie fragment siebie - w bólu, w tęsknocie, w próbie pogodzenia się z tym, co nieodwracalne. Autorka pokazuje, że choć nie możemy wybierać tego, co nas spotyka, możemy wybrać, jak na to odpowiemy. Nawet w najciemniejszych chwilach można znaleźć światło. A codzienne małe radości uczą nas, jak żyć dalej, pełniej i świadomiej.
"Dwa gołębie" to książka o sile wrażliwości, o pięknie życia mimo jego trudów, o miłości, która nie zawsze trwa, ale która uczy nas, jak kochać siebie i innych. To lektura, która nie tylko porusza, ale także pomaga odnaleźć drogę do własnego światła i nadziei.