Dźwięki z podwórek

ziemia podnosi

swoją migotliwą gałąź

swoje milczenie

i dźwięk

gwiazdy nienazwane słowa

świtające trąbki ulic

dusze wracających

okno ocala deszcz

rozmawia modli się

żegnam cię gasnący

płomieniu katedry

i was światła, goniące się dzieci

i spóźnione niebo